Bir kuni Yoningga kelaman, Deyman: men sen kutgan bolaman. Tinglaysan ochilib sen chaman, Men seni sevaman, sevaman!.. Kel, deysan. Kun sovuq o`tirgil. Kaftimda laylakqor - atirgul. Xonangda yugurib yelaman, Men seni sevaman, sevaman. Kim u jim kuladi, kuladi, Bildirmay ermaklar qiladi? Mayli men g`alati, telbaman, Men seni sevaman, sevaman. Kel, deysan. O, muncha kechikding, Yo`q endi u g`uncha, kechikding. Boq yigit, atrofing qahraton... Men seni sevaman, sevaman. Sen turgan joy endi biy dala, Qo`lingda qorako`z bir bola. Men endi qo`shiqmas - nolaman, Men seni sevaman, sevaman. Ayt, mendan ne istar bu odam, Tikilar, sinarmi irodam?.. Tikilar bir yomon, bir yomon, Men seni sevaman, sevaman!.. Meni yov etmish bor mardum-la, Labimdan uchmagan bir jumla. Endi kech, endi ne qilaman, Men seni sevaman, sevaman!.. Muhammad Yusuf